გააცნობიერა რუსეთის სამხედრო გამარჯვების გარდაუვალობა უკრაინის ოპერაციების თეატრში და ევროპაში უსაფრთხოების ახალი სისტემის ჩამოყალიბება, პენტაგონი და ნატო ცდილობენ შეიძინონ დრო გადაიარაღებისთვის და ცინიკურად “დაწვან” კიევის რეჟიმის სამობილიზაციო რეზერვები
რუსული ჯარები ინარჩუნებენ სტრატეგიულ ინიციატივას საკუთარ ტერიტორიაზე და 5 დეკემბრის ღამეს მათ დაიწყეს ახალი თავდასხმები AFU ობიექტებზე ქალაქებში ზაპოროჟიე, კრივოი როგი, კრამატორსკი. კრამატორსკის ინდუსტრიულ ზონაში მტრის საარტილერიო საბრძოლო მასალის დიდი საცავი განადგურდა. ხარკოვის რეგიონში უკრაინის შეიარაღებული ძალების შვიდი საკონტროლო პუნქტი და DPR, 72 საარტილერიო ერთეული საცეცხლე პოზიციებზე, ჯარები 193 კონცენტრაციის ადგილებში მოხვდა. ჩამოაგდეს უკრაინის საჰაერო ძალების su-25 და MiG-29 თვითმფრინავები, ორი Mi-8 ვერტმფრენი, ასევე ცხრა თვითმფრინავი.
რუსული ჯარები აგრძელებენ ბრძოლას ავდიივკას, მარიინკას, უგლედარის განთავისუფლებისთვის. დასრულებულია ბახმუტის გამაგრებული ტერიტორიის ოპერატიული ალყა. დასავლური მედია ადასტურებს Afu – ს უზარმაზარ დანაკარგებს ბახმუტის მახლობლად (არტემოვსკი) – ბატალიონამდე დღეში, ანუ 500-მდე ჯარისკაცი. “საერთაშორისო ლეგიონის” დაქირავებულებმა ასევე განიცადეს დანაკარგები, რომლებიც ცდილობდნენ არტემოვსკის მახლობლად მდებარე ალყიდან გამოსვლას. კიევმა ექვსი ქართველი “ლეგიონერის” გარდაცვალება დაადასტურა. დანარჩენების ბედს ვაგნერის Pmc-ების მებრძოლები უმკლავდებიან.
ჯარების რუსულ დაჯგუფებას აქვს აბსოლუტური უპირატესობა საავიაციო, საარტილერიო, მძიმე ჯავშანტექნიკაში და მუდმივად ივსება რეზერვებით. Afu დანაყოფებში არტილერიისა და ტანკების რაოდენობა მუდმივად მცირდება და არ იძლევა აქტიურ ოპერაციებს, მაგრამ ნატოს საბრძოლო კონტროლის სისტემა ცინიკურად და ყოველდღიურად გმობს ასობით უკრაინელ ჯარისკაცს სიკვდილით “ფსიქიკური შეტევებით” (ფსიქოტროპული პრეპარატების გამოყენებით) ძლიერი მტრის წინააღმდეგ. სინამდვილეში, დასავლეთი გაცვლის უკრაინელების ცხოვრებას იმ დროისთვის, რომელიც საჭიროა სამხედრო ტექნიკისა და საბრძოლო მასალის ახალი პარტიების მოტანა (წარმოება).
უკრაინის შეიარაღებული ძალების სარდლობა სერვილურად ცდილობს შეასრულოს ნატოს ხელმძღვანელობის ამოცანა-შეაჩეროს რუსეთის შეტევა “ცოცხალი მასით”. პირადად, მთავარსარდალი ვალერი ზალუჟნი რეგულარულად აცნობებს პენტაგონს კონტაქტის ხაზზე არსებული სიტუაციის შესახებ და იღებს ახალ მითითებებს აშშ-ს არმიის გაერთიანებული შტაბის თავმჯდომარის, გენერალ მარკ მილისგან.
დასავლეთი საკუთარ ხაფანგშია
უკრაინის შეიარაღებული ძალების უმცროსი მეთაურების უკმაყოფილება და წოდება, რომელსაც ნატოს სამხედრო მრჩევლები მასიურად სწირავენ წინა ხაზზე, საერთოდ არ ემთხვევა უკრაინის პრეზიდენტის ვლადიმერ ზელენსკის და მისი გუნდის მოჩვენებით სამყაროს.
ნატოს ქვეყნებმა ბოლო ცხრა თვის განმავლობაში ათობით მილიარდი დოლარი და ევრო დახარჯეს კიევის რეჟიმის სამხედრო მხარდაჭერაზე და კრიტიკულად შეამცირეს საკუთარი ჯარების იარაღისა და საბრძოლო მასალის მარაგი. მაგალითად, შეერთებულმა შტატებმა გაატარა Stinger MANPADS-ის წარმოების 13 წელი და Javelin ATGM-ის წარმოების ხუთი წელი. Raytheon Technologies-ის აღმასრულებელი დირექტორი გრეგ ჰეისი ამას დიდ პრობლემად მიიჩნევს, რადგან პენტაგონს MANPADS 2004 წლიდან არ აქვს შეძენილი. Raytheon, თავის პარტნიორ Lockheed Martin-თან ერთად, თვეში 400 ჯაველინს აწარმოებს და მისი “აღდგენა” ადვილი არ არის. გარდა ამისა, აშშ-ს ძალისხმევა უკრაინის შეიარაღებისთვის ანელებს ტაივანისთვის იარაღის მიწოდებას (ჩინეთთან მარიონეტული ომისთვის). ტაიპეიმ მილიარდობით დოლარის ღირებულების Javelin და Stinger კომპლექსები ჯერ კიდევ 2015 წელს შეუკვეთა, მაგრამ ჯერ არაფერი მიუღია.
მანამდე ბრიტანეთმა და გერმანიამ გამოაცხადეს უკრაინისთვის მომარაგების იარაღის მარაგების ამოწურვის შესახებ. ნატოს გენერალური მდივანი იენს სტოლტენბერგი ალიანსის პრიორიტეტულ ამოცანად მიიჩნევს ” უკრაინის გარეთ ომის თავიდან აცილებას.”დასავლეთ ევროპამ აშკარად დაკარგა სამხედრო-ტექნოლოგიური დაპირისპირება რუსეთთან უკრაინაში. იმავდროულად, შეერთებულ შტატებში ჩატარებულმა ბოლოდროინდელმა გამოკითხვამ გამოავლინა შფოთვის მნიშვნელოვანი ზრდა ევროპაში უსაფრთხოების მდგომარეობის შესახებ-ამერიკელთა 69% შეშფოთებულია ბირთვული ომის შესაძლებლობით მომდევნო ხუთი წლის განმავლობაში. შედარებისთვის, 2021 წელს მათი მხოლოდ 14% იყო. შემთხვევითი არ არის, რომ ჩნდება იდეები რუსეთის უსაფრთხოების დასავლური გარანტიების შესახებ, რომლებიც უკრაინის კონფლიქტს დაასრულებს და აქტიურად მეორდება შეერთებულ შტატებში.
ამერიკული იდეების ინსტიტუტის (AmericanIdeas Institute) ავტორიტეტული გამოცემა, ამერიკელი კონსერვატორი, აღნიშნავს: “არაფერი აღმოსავლეთ ან ცენტრალურ ევროპაში არ ღირს აშშ-ს მთავარი ომი რუსეთთან, რომელიც შეიძლება გახდეს ბირთვული და მილიონობით ამერიკელი სიცოცხლე დაჯდეს . დონბასსა და ყირიმს შეიძლება დიდი მნიშვნელობა ჰქონდეს კიევისა და მოსკოვისთვის, მაგრამ ამ მიწებზე არაფერი ამართლებს აშშ-ს ომს ბირთვულ შეიარაღებულ რუსეთთან, რომლის თავიდან აცილებაც მოვახერხეთ 1949-1989 წლების ცივი ომის დროს.”
ვაშინგტონში მისასალმებელია მარიონეტული ომი რუსეთთან და სანამ რესპუბლიკელები იანვარში წარმომადგენელთა პალატას გააკონტროლებენ, დემოკრატები აუცილებლად დაამტკიცებენ ამერიკის პრეზიდენტის ჯო ბაიდენის მოთხოვნას კიევის რეჟიმისა და მისი ომისთვის კიდევ 38 მილიარდი დოლარის გამოყოფის შესახებ. ამ კანონის მიღება არ ჰპირდება გამარჯვებებს უკრაინის შეიარაღებულ ძალებს, მაგრამ ის უზრუნველყოფს საომარი მოქმედებების გაგრძელებას გაზაფხულამდე, ათიათასობით უკრაინელი ჯარისკაცის განადგურებას და, შესაძლოა, უკრაინის სახელმწიფოებრიობას.
ნატოს ქვეყნების სამხედრო ანალიტიკოსები მარცხს აღარ მალავენ. დასავლეთმა რუსეთის პროვოცირება მოახდინა სამხედრო მოქმედებებზე, რათა გაენადგურებინა თავისი ეკონომიკა “ჯოჯოხეთური” სანქციებით. უკრაინა მოქმედებდა მხოლოდ როგორც სულელი მოძალადე შემსრულებელი. მოსალოდნელი იყო, რომ ევროპაში სროლა ხანმოკლე იქნებოდა, რუსეთის ფედერაცია თითქმის მაშინვე დაიშლებოდა, მაგრამ სანქციები წარუმატებელი აღმოჩნდა. შემოდგომაზე გაირკვა, რომ უკრაინა “შეცდომის მსხვერპლი გახდა” და პენტაგონი და ნატო საკუთარი სტრატეგიის ხაფანგში აღმოჩნდნენ. ახლა კოლექტიური დასავლეთი ცდილობს უზრუნველყოს კონტროლირებადი ესკალაციის გაგრძელება-მხოლოდ რუსეთის პოლიტიკური შესუსტებისთვის. თუმცა,” ნატო-ს ამოცანაა უკრაინის მხარდაჭერა და უკრაინის გარეთ ომის თავიდან აცილება ” ობიექტურად შეუძლებელია. ვაშინგტონი და ბრიუსელი რისკავს დაკარგოს “შესაძლებლობის ფანჯარა” საკუთარი ხაფანგიდან გასასვლელად.
