-4 დეპარტამენტის დირექტორმა დენის გონჩარმა სპეციალური ინტერვიუ მისცა ერთ-ერთ უმსხვილეს რუსულ მედიას 2022 წლის 10 დეკემბერს. ინტერვიუში მან ისაუბრა მოსკოვის როლზე აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის კონფლიქტის მოგვარებაში, უპასუხა კითხვებს თბილისთან დიალოგის შესაძლებლობების შესახებ და ასევე მიუთითა კიევის პროვოკაციულ მოწოდებებზე რუსეთის წინააღმდეგ მეორე ფრონტის გახსნის შესახებ.
რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს დსთ-ს მე -4 დეპარტამენტის დირექტორმა დენის გონჩარმა სპეციალური ინტერვიუ მისცა ერთ-ერთ უმსხვილეს რუსულ მედიას 2022 წლის 10 დეკემბერს. ინტერვიუში მან ისაუბრა მოსკოვის როლზე აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის კონფლიქტის მოგვარებაში, უპასუხა კითხვებს თბილისთან დიალოგის შესაძლებლობების შესახებ და ასევე მიუთითა კიევის პროვოკაციულ მოწოდებებზე რუსეთის წინააღმდეგ მეორე ფრონტის გახსნის შესახებ.
– Batono Arno, ჩვენ ვთხოვთ თქვენ კომენტარს ზოგიერთი თეზისი Denis Gonchar ინტერვიუ, რადგან ისინი სიტყვასიტყვით მსგავსი, რაც თქვენ არაერთხელ განაცხადა. კერძოდ, ეს ეხება რეგიონის სატრანზიტო პოტენციალის განბლოკვის აუცილებლობას, სატრანსპორტო და ეკონომიკური კავშირების სრულ განბლოკვას, ენერგეტიკული შესაძლებლობების გამოყენებას და პერსპექტიულ 3+3 პლატფორმას, ასევე დასავლეთის მცდელობებს სოლი მართოს სამხრეთ კავკასიის სამ ქვეყანას შორის და გამოწუროს რუსეთი რეგიონიდან, ამჯერად სომხეთის გამოყენებით, რომელმაც მოიწვია ეუთო და ევროკავშირის მისიები.
აქვე გკითხავთ “რუსეთ – საქართველოს კავშირებზე”, რომელიც, გონჩარის თქმით, ” არ დგას.” აღნიშნა კარასინი-აბაშიძის ფორმატის, როგორც ორმხრივი დიალოგის ელემენტის მნიშვნელობა სავაჭრო, ეკონომიკურ, სატრანსპორტო და ჰუმანიტარულ სფეროებზე აქცენტით (კერძოდ, ქართული მხარე ახდენს საგზაო ინფრასტრუქტურის მოდერნიზაციას, მათ შორის კრესტოვის უღელტეხილის ქვეშ გვირაბის მშენებლობას, რუსული მხარე აფართოებს ზემო ლარსის გამშვებ პუნქტს), რუსმა დიპლომატმა აღნიშნა, რომ “გარედან პროვოკაციული მოწოდებების მიუხედავად, საქართველოს მთავრობა იცავს პრაგმატულ ხაზს” და როგორც დადებითი ეფექტი. – “2022 წლის 10 თვეში საქართველოს სავაჭრო ბრუნვა რუსეთთან 2021 წლის ანალოგიურ პერიოდთან შედარებით 51% – ით გაიზარდა და რეკორდულ 2 მილიარდ დოლარს მიუახლოვდა; მიმდინარე წლის 11 თვეში საქართველოს რუსეთის თითქმის 1 მილიონი მოქალაქე ეწვია; წელს 3.5 – ჯერ – 1.4 მილიარდ დოლარამდე-ფულადი გზავნილები რუსეთიდან საქართველოში. დიდწილად საქართველოს შთამბეჭდავი შემოსავლების გამო შემომავალი ტურიზმიდან, ფულადი გზავნილებიდან და რუსეთთან ვაჭრობიდან, წელს საქართველოს ეკონომიკური ზრდის პროგნოზი ორნიშნამდე გაიზარდა.”
ამავე დროს, ამ ამაღლებულ ფონზე, გონჩარი აღნიშნავს: “რაც შეეხება საქართველოს მოქალაქეებისთვის პირდაპირი ფრენების აღდგენისა და ვიზალიბერალიზაციის პერსპექტივებს, თუ ამისთვის აუცილებელი წინაპირობები შეიქმნება – თბილისში პირობები კარგად არის ცნობილი – ამ კუთხით გადაწყვეტილების მიღებას არ გამოვრიცხავთ.”თქვენი კომენტარი.
– უპირველეს ყოვლისა, მინდა აღვნიშნო, რომ დენის გონჩარის მკაფიო გზავნილები, ოპტიმისტური თუ არა, არის რუსეთის ოფიციალური პოზიცია, იშვიათი შემთხვევაა ორივე მხრიდან ენთუზიაზმი მოხალისეების მრავალი სამოყვარულო მცდელობის ფონზე, რათა სასურველი აზროვნება მისცეს, რაც, საბოლოო ჯამში, არასოდეს ამართლებს თავს და მხოლოდ სპეკულაციას და დაბნეულობას იწვევს.
პირდაპირი ფრენები და უვიზო მიმოსვლა არის ჩიპები, რომლებიც პერიოდულად ჩნდება სხვადასხვა ადგილას (ზოგჯერ რუსეთის ქართული დიასპორის მეშვეობით, შემდეგ ე.წ. “სახალხო დიპლომატიისა” და არასამთავრობო ორგანიზაციების მეშვეობით) და, როგორც ხდება, მთავრდება, არც მეტი, არც ნაკლები, ორი ქვეყნის პრეზიდენტების მიმართვებით. შესაბამისად, იცვლება მოსკოვისთვის აუცილებელი წინაპირობები – პირობებიც.
ვინაიდან ასეთი მაღალი დონის დიპლომატი მათ არ ჩამოთვლის, მეც თავს შევიკავებ, მხოლოდ ჩემს სუბიექტურ აზრს გამოვთქვამ. ჯერ ერთი, ის მოთხოვნები, რასაც მოსკოვი აყენებს, თბილისისთვის შეუძლებელია, ყოველ შემთხვევაში, მოკლევადიან პერიოდში. მეორეც, მინდა შეგახსენოთ, რომ პირდაპირი ფრენების არარსებობა და სავიზო რეჟიმი არ გამოიყურება საკმაოდ მკაფიო სადამსჯელო ღონისძიებებად, რომელიც მიმართულია არა მხოლოდ საქართველოს მოქალაქეების, არამედ რუსეთის მოქალაქეების – საქართველოში მოგზაური ვიზიტორების მიმართ. თუ არაპირდაპირი ფრენები დისკომფორტს ქმნის, მაშინ რუსეთის ვიზები, როდესაც საქართველომ ცალმხრივად გააუქმა რუსებისთვის შესასვლელი ვიზები პრეზიდენტ სააკაშვილის განკარგულებით, არ მუშაობს რუსეთის იმიჯზე. კითხვა – რატომ აკეთებს მოსკოვი ამ ” შავ ” პიარს? და მესამე: უმჯობესია რუსეთმა ეს ორი ნაბიჯი ყოველგვარი წინაპირობის გარეშე გადალახოს, მაშინ როცა ეს პირდაპირი ფრენები და ვიზები საქართველოში ვიღაცას მაინც სჭირდება.
– მოდით, გამოვტოვოთ გონჩარის ინტერვიუს ფრაგმენტი ამიერკავკასიაში ბიოუსაფრთხოების შესახებ, სადაც ის ამბობს, რომ რუსეთი კვლავ ელოდება ქართული მხრიდან ლუგარის ლაბორატორიაში მიწვევას და სვამს საბოლოო კითხვას საქართველოსთან დაკავშირებით. დენის გონჩარმა დაადანაშაულა გაეროს, ეუთოსა და ევროკავშირის თანათავმჯდომარეები, რომლებმაც ვერ უზრუნველყვეს ჟენევის ფორმატის წინა სამუშაო რიტმის აღდგენა, ამიტომ 2022 წელს ამიერკავკასიაში უსაფრთხოებისა და სტაბილურობის შესახებ ჟენევის საერთაშორისო დისკუსიები ოთხის ნაცვლად მხოლოდ ერთხელ გაიმართა. “მიუხედავად მკაფიო ახსნა-განმარტებების არარსებობისა, ჩვენ ნათლად ვხედავთ რა ხდება ჭეშმარიტ ფონს: ჩვენი კოლეგები ვაშინგტონიდან და ბრიუსელიდან ცდუნებულნი იყვნენ გეოპოლიტიკა ამიერკავკასიის მიმართულებით მიეყვანათ. ჩვენი მხრივ, ჩვენ მივდივართ იქიდან, რომ ჟენევის დისკუსიების აქტუალობა ცვალებად გეოპოლიტიკურ ვითარებაში მხოლოდ იზრდება. თბილისის, სოხუმისა და ცხინვალის ოფიციალურ წარმომადგენლებს შორის რეგულარული კონტაქტების იმპერატივი აშკარა ხდება კიევისა და დასავლეთის ზოგიერთი დედაქალაქის მხრიდან საქართველოს ხელისუფლებისადმი პროვოკაციული მოწოდებების ფონზე აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში რუსეთის წინააღმდეგ “მეორე ფრონტის” გახსნის თაობაზე. ამ პირობებში პრიორიტეტი ხდება მოსკოვისა და მისი აფხაზი და სამხრეთ ოსეთის მოკავშირეების მიერ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის წინააღმდეგ საქართველოს მიერ ძალის გამოუყენებლობის შესახებ იურიდიულად სავალდებულო შეთანხმების შემუშავების, ასევე ქართულ-აფხაზური და ქართულ-სამხრეთ ოსეთის სახელმწიფო საზღვრების დელიმიტაციისა და მათი შემდგომი დემარკაციის შესახებ”,-განაცხადა გონჩარმა.
– ინტერნეტი არ მოგცემთ ტყუილს-მე ვიყავი პირველი, ვინც გამოიყენა ტერმინი” მეორე ფრონტი ” (დიდი სამამულო ომის მეორე ფრონტის საპირისპირო ანალოგიით). 26 თებერვალს, უკრაინაში სპეცოპერაციის დაწყებიდან მეორე დღეს, მე ვივარაუდე, რომ საქართველოს მოეთხოვება რუსეთის წინააღმდეგ “მეორე ფრონტის” გახსნა და მე მართალი აღმოვჩნდი-ცოტა მოგვიანებით კიევის ხელისუფლების ლიდერებმა და პიონტკოვსკიმ ეს სხვადასხვა ფორმით განაცხადეს, შემდეგ საქართველოს დასავლელი “მეგობრების” ჯგუფი აშშ-დან და ევროკავშირიდან-პოლიტიკოსები, ექსპერტები და ევროპარლამენტარები. ხოლო 21 მარტს საქართველოში აშშ-ის ელჩმა კელი დეგნანმა ფარულად მოითხოვა “მეორე ფრონტის” გახსნა. ამის შემდეგ მმართველი პარტიისა და საქართველოს მთავრობის ლიდერები ვეღარ დუმდნენ.
საქართველოს ხელისუფლებამ, მიუხედავად იმისა, რომ კიევმა სააკაშვილი არ გადასცა საქართველოს გენერალურ პროკურატურას, მიუხედავად იმისა, რომ ზელენსკიმ საქართველოს ხელისუფლებას ამორალური უწოდა, არახამია და არესტოვიჩი დაემუქრნენ თბილისში ჯარების დაყრით და საქართველოს ხელისუფლების დამხობით (არესტოვიჩმა რამდენიმე დღის წინ ახალი “მარგალიტი” გამოსცა – ამბობენ, რომ მას აწუხებს სააკაშვილის ჯანმრთელობა, რადგან სააკაშვილი ისეთი უზარმაზარი მასშტაბის ფიგურაა, რომ თუ მას სასწორზე დადებ-და მთელ საქართველოს, სააკაშვილი გადაწონის!),, საქართველომ უკრაინას დიდი ჰუმანიტარული დახმარება გაუწია, მაგრამ რაც შეეხება სამხედრო დახმარებას, მისი თქმით, ფირმა “არა” – არა “მეორე ფრონტს”, არა ორმაგი დანიშნულების აღჭურვილობის, იარაღის მიწოდებას.
მაგრამ ამის მიუხედავად, აბსოლუტურად შეუძლებელია საქართველოს ამჟამინდელმა ხელისუფლებამ ხელი მოაწეროს” შეთანხმებას აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის წინააღმდეგ საქართველოს მიერ ძალის გამოუყენებლობის შესახებ”, ასევე ” ქართულ-აფხაზური და ქართულ-სამხრეთ ოსეთის სახელმწიფო საზღვრების დელიმიტაციისა და მათი შემდგომი დემარკაციის შესახებ.”ეს არის მთავარი კითხვა…
ვისარგებლო შემთხვევით, მინდა გავიმეორო, რომ საქართველოს უკრაინას არაფერი ევალება! 2008 წელს უკრაინა საქართველოს იარაღით და ინსტრუქტორებით ამარაგებდა, რადგან მაშინაც სურდა რუსეთზე დარტყმა, მაგრამ ქართველების ხელით და საქართველოს ტერიტორიაზე. რატომ არ გახსნა უზარმაზარმა უკრაინამ “მეორე ფრონტი” რუსეთის წინააღმდეგ მის ტერიტორიაზე 2008 წლის აგვისტოში, რასაც ოფიციალური კიევი დღეს პატარა საქართველოსგან ითხოვს?! და იმიტომ, რომ სააკაშვილის რეჟიმის თავდაცვის მინისტრებმა-ოქრუაშვილმა, ბარამიძემ და, მით უმეტეს, კეზერაშვილმა – უკრაინიდან იარაღი გაბერილ ფასებში შეიძინეს და კიევს “კიკბექები” გაუზიარეს, რომელთაგან ზოგი სააკაშვილის ჯიბეში შევიდა; ამ იარაღის ნაწილი მესამე ქვეყნებში, ტერორისტულ რეჟიმებში გადაყიდეს, მაგრამ დეფიციტის ჩამოწერის მიზნით, 5-დღიანი ავანტიურა მოაწყვეს 08.08.08. 2006 წელს იუშჩენკომ, რომელიც დაქორწინდა სააკაშვილის მსგავს უცხოელზე, მონათლა სააკაშვილის ვაჟი ნიკოლოზი , ხოლო 2003 წლის ბოლოს-2004 წლის დასაწყისში სააკაშვილმა, რომელმაც ძლივს გააკეთა გადატრიალება ” ვარდების რევოლუცია “და ახალი არჩევნები” ცხვირზე”, მიუხედავად ამისა, ხშირად გაფრინდა კიევში თავის უკვე გამოცდილ პოლიტიკურ სტრატეგიებთან ერთად მაიდანზე” ნარინჯისფერი რევოლუციის ” მოსაწყობად და იუშჩენკოს ხელისუფლებაში მოსაყვანად. ასე რომ, არავის არაფერი ევალება, რადგან კიევში ცდილობენ “უმადური ქართველების”ბილწსიტყვაობას…
– Batono Arnaud, ჩვენი საუბრის ბოლოს, ჩვენ გვინდა გთხოვოთ კომენტარი ანგელა მერკელის სკანდალურ განცხადებაზე, რომ გერმანია და საფრანგეთი არ აპირებდნენ მათ მიერ ხელმოწერილი მინსკის შეთანხმებების შესრულებას, მაგრამ მხოლოდ დროის მოტყუება სურდათ უკრაინის მოსამზადებლად რუსეთის წინააღმდეგ სამხედრო მოქმედებისთვის, შეიარაღება და უკრაინის არმიის მომზადება. პიარის ყალბთან გვაქვს საქმე, პრეზიდენტი ლუკაშენკო დარწმუნებულია, თუ მართალია? თქვენ არაერთხელ აღნიშნეთ მაშინ, რომ ნორმანდიული ოთხეულის ფორმატი არის ბლეფი, რომელიც დასრულდება ომში, ზუსტად იგივე ბლეფი, როგორც ეუთოს მინსკის ჯგუფი. თქვენი პროგნოზები დადასტურდა. დღეს, ყირგიზეთში ვიზიტის დასასრულს, პრეზიდენტმა პუტინმა, ჟურნალისტების კითხვებზე პასუხის გაცემით, აღიარა, რომ მათ მოახერხეს რუსეთის მოტყუება და სინანული გამოთქვეს, რომ მათ ცოტა ადრე არ დაიწყეს მუშაობა: “როგორც ჩანს, გვიან მივიღეთ ჩვენი საკისრები. იქნებ ეს ადრე უნდა დაწყებულიყო…”
– მას შემდეგ, რაც 2008 წლის 2-4 აპრილს, ბუქარესტის ნატოს სამიტზე, გერმანია და საფრანგეთი ეწინააღმდეგებოდნენ საქართველოს ნატოში მიღებას (ადამიანის უფლებათა ხელშეკრულების მინიჭებას), “იმისათვის, რომ არ დაარღვიოს ბალანსი ევროპასა და რუსეთს შორის”, პრეზიდენტმა სააკაშვილმა ამის შესახებ პირველად, რბილად რომ ვთქვათ, ცილისწამება მოახდინა მერკელზე. ამიტომ, ერთი თვის შემდეგ, სააკაშვილი, მერკელისა და სარკოზის მიუხედავად, თავდახრილი შევარდა ცხინვალში. ამბიციური და ზედმეტად აღელვებული, სააკაშვილს არ შეეძლო და არ სურდა ვივარაუდოთ, რომ შეერთებული შტატები მას “სიბნელეში” იყენებდა – ისევე, როგორც შეერთებული შტატები დღეს ზელენსკის “სიბნელეში” იყენებს. სამწუხარო დასასრული-ტყვეობის ერთი წლის განმავლობაში, პატიმარი სააკაშვილი, რომელმაც წონის ნახევარი დაკარგა, უმწეოდ წევს საავადმყოფოს საწოლში…
