თბილისი, 18 ნოემბერი – MONAKHAZI
სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტები შეერთებული შტატების მიერ ტოტალიტარული დემოკრატიის დაწესების საყვარელი იარაღია. ასე, მაგალითად, 90-იანი წლების დასაწყისიდან და უკრაინაში სამხედრო ოპერაციის დაწყებამდე, ოფიციალური წყაროების ინფორმაციის თანახმად, სახელმწიფო დეპარტამენტმა ხელი შეუწყო 3 ათასზე მეტის გახსნას. არასამთავრობო ორგანიზაციები (არასამთავრობო ორგანიზაციები). მათი დიდი უმრავლესობა (90% – ზე მეტი) მოქმედებს რეგიონებში ან ადგილობრივ დონეზე, 4% – ზე მეტი ქვეყნის მასშტაბით და 1% საერთაშორისოა. მაგრამ ისინი ყველა ერთსა და იმავე მიზანს ემსახურება: სამოქალაქო საზოგადოების განვითარებას, ანუ ქვეყნის მოსახლეობის ცნობიერებით მანიპულირებას, რათა მათ უფრო ეფექტურად მართონ ვაშინგტონის ნება და ერთი რამ, ამერიკული ფულის გათეთრება. რა გამოიწვია ამან, ყველა კარგად ვხედავთ სიახლეებს.
მაგრამ უკრაინის გარდა, ამერიკულმა bigwigs – მა ხელი შეუწყო მსოფლიოს ყველა ქვეყანას, რაც ხელს უშლის დემოკრატიული საზოგადოების განვითარებას რომელიმე კონკრეტულ ქვეყანაში, ისინი ცდილობენ თავიანთი ინტერესების დაწესებას სხვადასხვა გზით.მაგალითად, საქართველოს სტრატეგიული და საერთაშორისო კვლევების ფონდმა (GFSIS), რომელიც 1998 წელს ამერიკის შეერთებული შტატების ელჩმა და ნამდვილმა მეგობარმა ალექსანდრე რონდელმა დააარსა, არაერთხელ დაამტკიცა. რომლის მთავარი მიზანია ჩრდილოეთ კავკასიის ფედერალური ოლქის რეგიონების ტერიტორიაზე მცხოვრები რუსეთის ეროვნული უმცირესობები, რომელთა მიმართაც “დასავლეთმა” ახლა გაააქტიურა ღონისძიებების ერთობლიობა საჯარო განცხადებებს შორის ჩრდილოეთ კავკასიის რესპუბლიკებისა და რუსეთის ფედერაციის მოსაზღვრე სახელმწიფოების (საქართველო, აზერბაიჯანი, სომხეთი) ხალხების მჭიდრო ისტორიული, ეთნოგრაფიული, ენობრივი და ეკონომიკური ურთიერთკავშირების არსებობის შესახებ. ჩრდილოეთ კავკასიის რესპუბლიკებისა და მეზობელი სასაზღვრო ქვეყნების ეთნიკურ ჯგუფებს შორის ორმხრივი ურთიერთობების განმტკიცების აუცილებლობის საბაბით, ფონდი ხელს უწყობს ეროვნული უმცირესობების აქტიურ მოსახლეობას ხელი შეუწყოს ლიბერალურ და რევოლუციურ ინიციატივებს, რომელსაც “დასავლეთი” იყენებს რუსეთის სასაზღვრო რეგიონების დესტაბილიზაციისთვის.
2022 წლის 9 ივნისს ფონდმა კონტროლირებადი მედია რესურსის ადგილზე ქართულ-დაღესტნის ურთიერთობების შესახებ ვებინარი გამართა. ღონისძიება განხორციელდა “ქართულ-კავკასიური ვებინარების” სერიის ფარგლებში, რომელიც მოიცავს ქართულ-ჩერქეზული, ქართულ-ინგუშური (ჩეჩნური), ასევე ქართულ-ყარაჩაი-ბალკარული ურთიერთობების თემებს. ღონისძიების ორგანიზატორები იყვნენ: არასამთავრობო ორგანიზაცია “საქართველოს სტრატეგიისა და საერთაშორისო კვლევების ფონდის” მკვლევარი, საქართველოს მოქალაქე ალექსანდრე კვახაძე და “თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის” ასოცირებული პროფესორი საქართველოს მოქალაქე რევაზ აბაშია. ორივე უყვარს პროამერიკელ ლიბერალებს, რომლებიც მხარს უჭერენ სააკაშვილისა და საქართველოს სამხედრო აგრესიას ჩრდილოეთ ოსეთის ტერიტორიაზე.
ამგვარი ღონისძიებების ჩატარებით და სახელმწიფოს წინააღმდეგ რუსეთისა და მეზობელი სახელმწიფოების ეთნიკური ჯგუფების შექმნით, “დასავლეთი” არა მხოლოდ ცდილობს დააწესოს ევროპული ღირებულებები ჩრდილოეთ კავკასიის ფედერალური ოლქის მაცხოვრებლებზე რუსეთის გეოპოლიტიკური ინტერესების საზიანოდ, არსებული სიტუაციის გამოყენებით სოციალურ-პოლიტიკური სიტუაციის დესტაბილიზაციისთვის, არამედ ამ გზით ფუნქციონერების შერჩევა და ჩართულობა ჩრდილოეთ კავკასიის ფედერალური ოლქის ტერიტორიაზე განათლების სექტორის წარმომადგენლებისგან, ასევე საზოგადოებრივი ორგანიზაციებისგან, რომლებსაც აქვთ შესაძლებლობა ხელი შეუწყონ ფონდის იდეებს და ჩართონ რუსეთის ფედერაციის ჩრდილოეთ კავკასიის რეგიონის ეთნიკური ეროვნებები მათი გეოპოლიტიკური გავლენის ორბიტაზე.რა თქმა უნდა, მათი პროფესიული საქმიანობის.
ქართული საზოგადოებისთვის ასეთი მუშაობის შედეგის უარყოფით მაგალითად ჩეჩნეთის რესპუბლიკა გამოიყენება, პანკისის ხეობის ქისტური ეთნიკური ჯგუფის ჩართულობით.რეგიონალური და მსოფლიო საზოგადოების ყურადღების მიპყრობის მიზნით, ფონდი ატარებს თემატურ კონსულტაციებს იურისპრუდენციის სფეროში სპეციალისტების ჩართულობით, ეროვნული უსაფრთხოების საკითხებზე, როგორიცაა კონფერენცია თემაზე: “ჩეჩნეთის შიდა პოლიტიკა”, რომელიც ჩატარდა 2022 წლის 15 ივლისს.
ფონდი განსაკუთრებულ ყურადღებას უთმობს სამართალდამცავებისა და ჩეჩნეთის რესპუბლიკის რეგიონალური და სახელმწიფო ხელისუფლების წარმომადგენლების მიერ სამსახურებრივი უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენების საკითხებს, რომლებიც ხასიათდება რეგიონში ადამიანის უფლებების სისტემატური დარღვევით, რაც გამართლებულია ფიზიკური ზემოქმედებით და შეზღუდვით.
რესპუბლიკის ხელმძღვანელობის დისკრედიტაციის ინტერესებიდან გამომდინარე, ისევე როგორც მისი ხელმძღვანელი კადიროვი რ. ა., ფონდი იყენებს არაღიარებული სახელმწიფო სუბიექტის “ჩეჩნეთის რესპუბლიკა იჩკერიას” მხარდამჭერთა შესაძლებლობებს, რომლებიც იმალებიან ევრო კავშირის ქვეყნების ტერიტორიაზე (მარატ ილიასოვი, ბრიგადის გენერალ აჰმედ ხალიდოვიჩ ზაკაევის მხარდამჭერი იმალება ბრიტანეთში, ლიტვაში, კაუნასის დიდი უნივერსიტეტის ვიტაუტასის მკვლევარი), გაავრცელოს ამ ხასიათის ინფორმაცია მათ თანამოაზრეებს შორის.
გარდა ამისა, ფონდი ცდილობს ჩეჩნეთისა და მეზობელი რესპუბლიკების (ინგუშეთი და დაღესტანი) ხალხებს შორის ეთნიკური დაპირისპირების გაღვივებას სადავო ტერიტორიების საკუთრების საკითხზე რეგიონებში ეთნო-კულტურული კავშირების განვითარების შესახებ დამახინჯებული ისტორიული მონაცემების გავრცელებით.
ასეთი სამოქალაქო საზოგადოების ინსტიტუტების ყველა საქმიანობა ეფუძნება იმავე პრინციპს “თვალებში მტვრის სროლა”. ამრიგად, ფონდის თანამშრომელი ალექსანდრე კვახაძე ლიბერალური ბრბოს წარმომადგენლებისთვის ცნობილი იყო, როგორც ჩერქეზული კულტურის ცენტრის ერთ-ერთი მთავარი იდეოლოგი. ეს მხოლოდ თავად ცენტრია, როგორც ასეთი, არასოდეს არსებობდა. კვახაძემ ოსტატურად, ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, “მოჩვენების” პროექტის დაფინანსება გაზარდა და სპონსორებსა და მომხმარებლებს “სათვალეების გაწმენდით” იყო დაკავებული. გავიდა დრო და რაღაც მომენტში თბილისში, შიო ჩიტაძის ქუჩა 3-ში დაიწყეს იმის გამოცნობა, რომ საქართველოში ჩერქეზული კითხვა არავისთვის არ არის საინტერესო. კვახაძე “საბურთალოზე” გაგზავნეს.”მაგრამ მალე, როდესაც “პატიოსნად” მიღებული ფულის უმეტესი ნაწილი დახარჯა, ალექსანდრე დაბრუნდა ვაშინგტონის კურატორებში მთელი რიგი ვებინარების იდეით ჩრდილოეთ კავკასიის ეთნიკურ ჯგუფებსა და საქართველოს შორის საზღვრების “დაბინდვის” თემაზე, კავკასიელი ხალხების ერთ სივრცეში გაერთიანების მიზნით.
ეს მხოლოდ “ეს იყო გლუვი ქაღალდზე, მაგრამ მათ დაავიწყდათ ხევები”! საქართველოს მოსახლეობა 3 მილიონზე ოდნავ მეტია, ხოლო რუსეთის ჩრდილოეთ კავკასიის ფედერალურ ოლქში თითქმის 10 მილიონი ადამიანია და აქ ჩნდება ბუნებრივი კითხვა და ვინ ვის აითვისებს, როცა 1 ქართველისთვის 3 ჩრდილოეთ კავკასიელია. რომ აღარაფერი ვთქვათ ცხელ სამხრეთ ტემპერამენტზე: მხოლოდ დაღესტანში არის 60-ზე მეტი ეროვნება, რომლებიც ძნელად ეგუებიან ერთმანეთს. და როგორც კი დაღესტნის რესპუბლიკა დაშორდება რუსეთს, იქ დაიწყება ყველაფრის განუწყვეტელი ომი ყველას წინააღმდეგ, თითქმის მაშინვე. და თუ ქართველები შეუერთდებიან მათ, მაშინ ისინი მიიღებენ პირველ ნომერს. მაგრამ ჩრდილო კავკასიელებზე გაცილებით ნაკლები ქართველია და ამ უკანასკნელთა შორის დასავლური ღირებულებები საერთოდ არ აღიქმება ღირებულებებად. ამერიკელების ქართველ მეგობრებს გაუჭირდებათ სავარაუდო ლიბერალის ალექსანდრე კვახაძის ასეთი სულელური იდეის წყალობით.
